EN
Inleiding
De ontzwaveling van rookgassen (FGD) is een belangrijk proces voor de behandeling van zwavelemissies uit industriële processen, met name voor kolencentrales. De FGD-methode heeft ook invloed op de prestaties van de zwavelopvang, de milieueffecten op het proces en de economische werking. Dit artikel vergelijkt de effectiviteit, voordelen en beperkingen van de drie primaire FGD-methoden: natte, droge en halfdroge.
Rookgas: natte ontzwaveling van rookgassen (WFGD)
De oudste methode is natte FGD, waarbij zwaveldioxide (SO2) uit het rookgas wordt opgenomen in een slurry van alkalisch sorbent, meestal met behulp van een spuittoren. Het is ook zeer effectief en kan meer dan 90% van de verontreinigende stoffen in dit proces verwijderen. Het probleem met deze methode is dat er vloeibare afvalstoffen ontstaan die iemand moet weggooien, schoon, anders krijg je een massale cholera. Deze natte methode heeft ook een nadeel, aangezien de bijbehorende hogere kapitaal- en exploitatiekosten duurder zijn omdat het grotere apparatuur vereist en afval veroorzaakt.
Deeltjes van de afvoer van vloeibare gassen
Het afval Producten van natte rookgasontzwaveling zijn vaak moeilijk te hanteren, droge FGD-processen (kalk- of kalksteensproeidrogen en circulerende wervelbedwassers) produceren een droog afvalproduct dat gemakkelijker te verwerken is dan de slib s van natte technologie om te verwijderen. Algemeen gesproken hebben al deze processen systematisch lagere kapitaal- en operationele kosten, waardoor ze geen vloeibaar waterafval achterlaten - dit leidt tot een significante vermindering van de vereiste ecologische voetafdruk. Echter, ze hebben over het algemeen een lagere efficiëntie in het gebruik van reagentia dan natte FGD en omdat het afval droog is, kunnen ze meer stofdeeltjes uitstoten.
Natte ontzwaveling van rookgas Semidroog ontzwaveling F URI Z atie
Bij deze technologie worden water en kalksteen gemengd en in een mis gehaald en vervolgens op dezelfde manier als droog FGD verwerkt tot een nat poeder. Dit laatste zou moeten leiden tot minder sorbe. N t gebruik en de mogelijkheid van de terugwinning van bijproducten, lager energieverbruik en verminderde pomplast dan bij natte FGD. Maar het kan meer apparatuur nodig hebben voor de extractie en hergebruik van bijproducten, evenals een hogere reagensvoermiddelverhouding om een hoge verwijderingsdoeltreffendheid te bereiken.
Vergelijkende analyse
Omdat efficiëntie en vermogen om te verwijderen de twee belangrijkste factoren zijn bij het vergelijken van deze drie methoden. Over het algemeen heeft de WFGD een hoger verwijderingspercentage, maar het resultaat is ook dat afvalbeheer problematisch is. In tegenstelling tot de DFGD en de semi-droog FGD is er een compromis tussen afvalbeheer en efficiëntie.
U moet ook rekening houden met de milieu-impact van uw gebruik. De verwijdering van vloeibare afvalstoffen, die een milieuprobleem kunnen vormen, wordt eveneens beheerd door de WFGD. De Commissie heeft in haar advies van 15 juni 2014 vastgesteld dat de Commissie in haar beoordeling van de steunmaatregelen in het kader van de steunmaatregel "de steunmaatregel in de zin van artikel 107, lid 1, van het Verdrag moet steunen".
Niet alleen economische factoren spelen een rol. De kosten van de sorbe N De kosten van de technologieën voor de productie en de afzet van deze technologieën kunnen veel groter zijn dan die van de andere technologieën, zowel wat de initiële kapitaaluitgaven als de operationele kosten betreft.
Toepassingen en casestudy's
FGD methode van deze methoden zijn afhankelijk van industriële toepassingen. WFGD wordt veel gebruikt in elektriciteitscentrales vanwege de hoge verwijderingsdoeltreffendheid, terwijl DFGD vaak wordt gebruikt in industriële toepassingen waar zwavelarme steenkool wordt verbrand. De prestaties van verschillende FGD-processen zijn duidelijk te zien in verschillende casestudy's en elke succesvolle uitvoering is gekenmerkt door de hindernissen met betrekking tot afvalverwijdering, efficiëntie en kosten.
Toekomstige ontwikkelingen
Ontwikkelingen in FGD-technologieën zijn aan de gang, met een verhoogd gebruik van sorbent N en het terugwinnen van bijproducten als primaire doelstellingen. Nieuwe technologieën zullen efficiëntere, duurzame FGD optimaliseren. De keuze van FGD-technologie wordt ook aanzienlijk beïnvloed door regelgevende invloeden, zowel milieuregels als internationale overeenkomsten dringen aan op verdere innovatie op dit gebied.
Conclusie
De beslissing of een nat, droog of halfdroog FGD-systeem moet worden gebruikt, kan ingewikkeld zijn en hangt af van verschillende factoren, waaronder het zwavelgehalte in het specifieke type brandstof dat wordt gebruikt, evenals de technologie die beschikbaar is om een elektriciteitscentrale te bouwen en ook welke milieuvoorschriften Hoewel beide belangrijke voordelen en unieke uitdagingen bieden, kan het kennen hiervan hulpverleners helpen de methode toe te passen die het meest zinvol is voor hun werking. Terwijl de wereld steeds meer naar duurzame emissies gaat, zal ook FGD zich richting schonere en kosteneffectieve technologieën ontwikkelen.